Wat is er allemaal aan de hand in onze maatschappij dat ons zo bezorgd, onzeker en intolerant maakt?
Zelden is er zoveel onderbuik politiek gevoerd als in 2016, op alle niveau’s. We gaan, als ik het goed kan inschatten, weer helemaal het pad van de versplintering op als het gaat om politieke partijen die als paddenstoelen uit de grond schieten. En ik hoop dat die trend zich niet lokaal door gaat zetten. Want wij als gefuseerde partij zien juist de meerwaarde van samenvoegen en samenwerken.
Ik denk, voor wat het waard is, dat in de kern we te maken hebben met een soort maatschappelijke revolutie, die gedreven wordt door technologische innovaties. En dan met name in de ICT. In een tijd waarin we eigenlijk liever zouden willen consolideren in Europa, worden we ingehaald door een allesoverheersende verwarring. Alles is in beweging, alles is onzeker, alles is complex en alles is onduidelijk en dubbelzinnig:
- De Brexit was een complete verrassing en blijkt een voorloper te zijn van wereldwijd protectionisme: iedereen wil zich onafhankelijk voelen van andere landen.
- De verkiezing van Trump in de VS was een grote verrassing en benadrukt dat protectionisme nog eens.
- Poetin die er alles aan doet om verwarring te zaaien in Europa en daarbuiten, zelfs met stromen vluchtelingen. Als je geen geld hebt, dan is dat de goedkoopste geopolitieke strategie.
- Erdohan die Turkije tot de status van bedenkelijk NAVO-lid drijft.
- De internationale schuldenberg die zo groot is geworden dat je de getallen nauwelijks meer kunt uitspreken en onze voorstelling te boven gaan: komt er een nieuwe financiële crisis?
- Conventioneel oorlogvoeren was te duur, economisch oorlogvoeren leek veel goedkoper in een tijd van globalisering. Kennelijk zijn we daar dan lekker mee bezig.
We leven in een tijd die heel goed is voor cabaretiers: het barst van de dillema’s en tegenstellingen en dat is grondstof voor humor met een serieuze ondertoon. Bijvoorbeeld:
- Stel je nu eens voor dat de Britten en Trump gelijk krijgen……. Of zijn ze echt “van ’t padje af”?
- Stel je nu eens voor dat we ons nationaal Defensiebudget moeten gaan verdubbelen…… Of liever het zorgbudget?
- Stel je nu eens voor dat werkeloosheidsuitkeringen en AOW vervangen gaan worden door een basisloon…… Niet eens zo’n slecht idee, lijkt me tegenwoordig.
- Stel je nu eens voor dat gepensioneerden veel meer belasting moeten gaan betalen…… Of hebben we echt meer verdiend dan de jongeren?
- Stel je nu eens voor dat 55+’ers gesubsidieerd aan het werk moeten blijven….. Of zijn ze toch wel goed om te scholen?
De toekomst is dus erg onvoorspelbaar geworden, zelfs op de korte termijn. Daarmee zijn de politieke uitdagingen met oog op de verkiezingen heel veel groter geworden: maak binnen die context maar eens een visie voor je lokale verkiezingsprogramma. Dat wordt de grootste uitdaging voor 2017.
Kijken we terug naar het 2016 van Lokaal Halderberge, dan heeft zij goed zijn best gedaan. We zijn een fatsoenlijke partij: niet schreeuwerig, respectvol, bereid tot samenwerking en resultaat gericht. Proficiat voor de fractie, want zij bepaalt de toon en inhoud van het debat. We hebben onze waarden hoog gehouden.
En dat betekent ook alle hulde voor de partners van onze politici, want zij hebben het allemaal gesteund en meebeleefd.
Dan pak ik toch nog even terug naar de toekomst: 2017. Gelukkig hebben we een vernieuwd en enthousiast bestuur. En dat is nodig, want ook het bestuur van Lokaal Halderberge heeft zo z’n uitdagingen:
- We staan nu op de kaart als solide politieke partij en we moeten enerzijds nog consolideren en anderzijds wat meer smoel gaan tonen in de aanloop naar de verkiezingen: oogsten en een origineel verkiezingsprogramma maken met een aansprekende visie. Dat neemt niet weg dat de fractie en de wethouder hier nog werk aan krijgen.
- Er moet een Huisregelement komen, waarin we nog enkele losse eindjes aan elkaar moeten knopen inzake de procedure kandidatenlijst etc.
- Er moet een campagnestrategie bedacht worden, vooral als het om de communicatie gaat.
- We moeten in 2017 veel meer aandacht besteden aan het contact met onze leden en aan de werving van nieuwe leden.
En er zijn eigenlijk maar twee manieren om de aandacht van mensen te krijgen:
- Je moet ze enorme angst aanpraten, of
- Je moet ze enorm blij maken.
Wij gaan als Lokaal Halderberge in elk geval niet met de angst boodschap de verkiezingen in, maar met optimistische erkenning van wat er gaande is in de wereld die ook, net als altijd, vol kansen is. En die kansen moeten we lokaal zien te benoemen en vertrouwen uit te stralen. Kortom: voor iedereen genoeg werk aan de winkel.
Ik zou een toost uit willen brengen op jullie, Lokaal Halderberge en op 2017, met het IKEA-motto:
AANDACHT MAAKT ALLES MOOIER!